عدم برگزاری راهپیمایی 22 خرداد و راهبری جنبش سبز
برای حفظ جان و مال مردم راهپیمایی برگزار نخواهد شد/ این رسم دولتی نامشروع است که جز به موافقان خود مجوز راهپیمایی نمی دهد
جملات بالا سر خط بیانیه مشترک میرحسین موسوی و مهدی کروبی است که برای لغو راهپیمایی روز 22 خرداد سال 89 صادر شد.
اما چه گذشت ، این همه شور و هیجان که در مردم ایجاد شده بود و مقدار زیادی از آن هم توسط خود رهبری جنبش با مصاحبه های مختلف به وجود آمده بود به یکباره فرو خورده شد و این بیانیه مانند آبی بر آتش آن شور و هیجان را خاموش کرد.
شاید پشت پرده خبرهایی باشد که ما ندانیم، شاید دامی باشد مانند عاشورای 1388 اما این
اتفاق یک بار دیگر نیز به وقوع پیوست.
بعد از عاشورای 1388 میرحسین موسوی بیانیه معروف شماره 17 را منتشر کرد که آن هم مانند
آبی بر آتش مردم را سرد کرد
آن بیانیه در شرایطی منتشر شد که جنبش با حضور در راهپیمایی عاشورا و فتح خیابانها، در آن روز درگیری با نیروهای امنیتی را بیش از پیش تجربه کرد و در بسیاری از نقاط شهر با
دست خالی یا سنگ به پیروزیهایی دست یافت.
میرحسین موسوی با علم به اینکه احتمال رادیکال شدن جنبش
میرفت و حاکمیت نیز عزم سرکوب و کشت و کشتار را کرده بود بیانیه شماره 17 را صادر کرد.
به هر صورت هرچند عده ای از این بیانیه مشترک تفسیر انجام راهپیمایی را نموده اند، من چنین نظری ندارم و به نظر من باید به رهبری جنبش اعتماد کرد و اجازه داد که این حرکت اجتماعی توسط میرحسین راهبری شود.
یکی از اشکالات جنبش بی نظمی و عدم رهبری متمرکز بود که همگان بعد از 22 بهمن به این تیجه رسیدند که باید این مشکل حل شود و الان بهترین زمان برای حل این مشکل است.
جملات بالا سر خط بیانیه مشترک میرحسین موسوی و مهدی کروبی است که برای لغو راهپیمایی روز 22 خرداد سال 89 صادر شد.
اما چه گذشت ، این همه شور و هیجان که در مردم ایجاد شده بود و مقدار زیادی از آن هم توسط خود رهبری جنبش با مصاحبه های مختلف به وجود آمده بود به یکباره فرو خورده شد و این بیانیه مانند آبی بر آتش آن شور و هیجان را خاموش کرد.
شاید پشت پرده خبرهایی باشد که ما ندانیم، شاید دامی باشد مانند عاشورای 1388 اما این
اتفاق یک بار دیگر نیز به وقوع پیوست.
بعد از عاشورای 1388 میرحسین موسوی بیانیه معروف شماره 17 را منتشر کرد که آن هم مانند
آبی بر آتش مردم را سرد کرد
آن بیانیه در شرایطی منتشر شد که جنبش با حضور در راهپیمایی عاشورا و فتح خیابانها، در آن روز درگیری با نیروهای امنیتی را بیش از پیش تجربه کرد و در بسیاری از نقاط شهر با
دست خالی یا سنگ به پیروزیهایی دست یافت.
میرحسین موسوی با علم به اینکه احتمال رادیکال شدن جنبش
میرفت و حاکمیت نیز عزم سرکوب و کشت و کشتار را کرده بود بیانیه شماره 17 را صادر کرد.
به هر صورت هرچند عده ای از این بیانیه مشترک تفسیر انجام راهپیمایی را نموده اند، من چنین نظری ندارم و به نظر من باید به رهبری جنبش اعتماد کرد و اجازه داد که این حرکت اجتماعی توسط میرحسین راهبری شود.
یکی از اشکالات جنبش بی نظمی و عدم رهبری متمرکز بود که همگان بعد از 22 بهمن به این تیجه رسیدند که باید این مشکل حل شود و الان بهترین زمان برای حل این مشکل است.
posted by rouzbehmb at 12:40 pm
